Film „Cud w celi nr.7”
Witam wszystkich cieplutko i serdecznie dziś opowiem o filmie „Cud w celi nr.7”, który jest na Netflix. Film jest bardzo ciekawy i ma wiele przesłań, polecam każdemu. Oglądając film dość często łzy cisną się od oczu, a język staje kołkiem. To opowieść w której człowiek niepełnosprawny psychicznie zostaje oskarżony o morderstwo, oczywiście niesłusznie. Często to co wydaje się prawdziwe jest złudzeniem, a czasem dążeniem osób którzy posiadają władzę do własnych interesów kosztem osób niewinnych. Opowieść o samotnym i niepełnosprawnym ojcu, który razem ze swoją babcią wychowuje córkę. Przez jeden niefortunny zbieg okoliczności ginie córka wysoko postawionej osoby, która mści się na niepełnosprawnym ojcu. Wsadzając do więzienia, bijąc i skazując na śmierć ojca, który jest niczemu nie winien. Przez swoją niepełnosprawność nie potrafi się bronić przeciwko fałszywym zarzutom. Pokazane tu jest, ale oglądałem już podobny film kiedyś, jak wykorzystuje się osoby niepełnosprawne, jak się je poniża i pomiata nimi, by osiągnąć własne cele. Osoby niepełnosprawne są jak dzieci, może nie wszyscy, ale duża część z chorobami psychicznymi. Często się je wykorzystuje do własnych celów. Ogólnie osoby niepełnosprawne wykorzystuje się na każdym kroku sam często byłem tego świadkiem. Wszelkiego rodzaju fundacje i organizacje zajmujące się niepełnosprawnymi wykorzystują ich i to nie jest mój wymysł tylko to jest prawda. Sam jestem osobą niepełnosprawną, choruję na schizofrenię i dość często byłem wykorzystywany przez innych ludzi. Tak naprawdę ci ludzie często są wykorzystywani przez wszystkich, którzy ich otaczają. Wiecie czemu to robią, bo mogą. W końcu to dobry film bym mógł o tym napisać. W tym filmie chory psychicznie ojciec został wykorzystany, ale w życiu jest tak samo. Zdrowi ludzie często nie zdają sobie sprawy jak często osoby niepełnosprawne są wykorzystywane. Niestety sam tego doświadczyłem nie raz będąc osobą niepełnosprawną. Byłem wykorzystywany przez rodzinę do prac, których wcale nie powinienem robić, nikt się mną nie przejmował czy mam siły czy nie, nikt nie pomyślał jak mi ciężko. Byłem wykorzystywany przez różne fundacje i organizacje i wielu jest wykorzystywanych, jesteśmy wykorzystywani przez państwo. Tak naprawdę większość się dorabia na tym, że my jesteśmy niepełnosprawni i jeszcze potrafi powiedzieć, że to ich powołanie by nam pomagać. Tylko w jaki sposób nam pomagają wykorzystując nas? Osoba niepełnosprawna będąca na rencie, powinna dostać najniższą krajową, by móc przeżyć, ale nie dostajemy, dostajemy grosze, tak oszukuje nas państwo. Ja będąc osobą niepełnosprawną w wieku dwudziestu pięciu lat musiałem mieć przepracowane cztery lata, a nie miałem przez ówczesne rządy, bo były umowy śmieciowe lub na czarno i nawet renty bym nie dostał, nie miałbym za co żyć. Mimo swej choroby musiałem pracować nie będąc w stanie, gdyby nie ojciec, który prowadził firmę i zatrudnił mnie, dziś nie miałbym, nawet renty. Żaden pracodawca nie chciał mnie zatrudnić patrząc na mnie w jakim jestem stanie. Tak wygląda życie osoby niepełnosprawnej, jeśli nie masz osób, które ci pomogą zginiesz. Tak samo było w tym filmie, gdyby inna osoba nie oddała życia za niewinnego ojca, ten by zginął. To film na czasie dla wszystkich niepełnosprawnych. Różne organizacje i fundacje dostają za niepełnosprawnych ogromne pieniądze, tylko znikome pieniądze trafiają do niepełnosprawnych. Będę z wami szczery dostaję rentę w wysokości tysiąc dwieście pięćdziesiąt złotych, za to przeżyć się nie da. Wałęsa dostając sześć tysięcy krzyczał do ludzi pomóżcie jak za to żyć, ja żebym dostał sześć tysięcy złotych żyłbym w dostatku, a on nie potrafi żyć. Niech sobie przypomni za ile ja musiałem żyć za jego rządów. Dostawałem wtedy z trzysta złotych renty. Co ja miałem powiedzieć. Wstydziłby się mówić takie rzeczy. Różne fundacje i organizacje zatrudniają niepełnosprawnych na staże, które trwają trzy miesiące wiecie ile im płacą tysiąc złotych. Każdy ze zdrowych pracuje nawet jeśli za najniższą krajową to ma koło dwóch tysięcy na rękę, a niepełnosprawny pracuje prawie tyle co zdrowy, może nawet ciężej i dostaje tysiąc złotych. Kto zabiera resztę pieniędzy organizacje i fundacje, które takie staże organizują. Mówią przy tym, że oni są wolontariuszami. Tylko wolontariat to się robi za darmo nie za grube pieniądze. Cała unia robi w konia ludzi chorych i kraj także, bo zamiast dać te pieniądze ludziom chorym, by mieli za co żyć, to oni dają fundacjom i organizacjom, a chorym ochłapy. Często spotykam się ze stwierdzeniem, czemu nie idziesz do pracy, bo w zwykłej pracy nikt takich ludzi nie chce jak ja, a w tych wszystkich pseudo organizacjach i fundacjach, które nazywają się wolontariuszami pracuje się za grosze. W większości przypadków to co zarobisz to wydasz na dojazdy, jedzenie itp. W sumie wychodzi, że robimy za darmo. To nie zdrowi utrzymują ten kraj tylko chorzy. Taka kochani jest prawda. Ludzie niepełnosprawni, są wykorzystywani na każdym kroku, bo nie mogą się nigdzie poskarżyć i nikt im nie uwierzy, bo oni są chorzy, więc nie wiedzą co mówią. Jesteśmy traktowani jak drugi sort ludzi, a wręcz podludzie. Wiecie ile dostają firmy, które zatrudniają niepełnosprawnych? Jeśli nie to się dowiedzcie, te pieniądze powinni dostać niepełnosprawni, by móc rozwijać swoje umiejętności, ci ludzie nie są głupi tylko chorzy, ale o tym nikt nie pomyślał. Ja mam wiele zainteresowań, ale często nie mogę rozwijać ich przez pracę, której nie powinienem wykonywać, bo mnie wykańcza i fizycznie i psychicznie. Jednak za tysiąc dwieście złotych nie przeżyje i muszę robić za grosze, bo grosze mi płacą. Wiecie ile mi płacą za godzinę? Powiem wam 6 zł. Chcielibyście za tyle pracować? Tak wygląda życie osoby niepełnosprawnej. W filmie jest wiele przesłań, ale ja skupiłem się teraz na tym. Mowa, także jak być dobrym ojcem, jak ludzie niepełnosprawni odmieniają życia innych ludzi. Mowa o miłości dziecka do ojca i ojca do dziecka. Także pokazane jak dziecko i osoba niepełnosprawna potrafi odmienić ludzi, którzy są winni i dostrzegają co jest ważne w życiu. Ten film to piękna opowieść ale i prawdziwa , wyjęta z życia. Szczerze mogę polecić ten film każdemu zarówno zdrowemu jak i choremu.
